De Laatste keer dat ik een bericht achter liet zaten we nog in Kanchanaburi. We hebben de laatste dag daar lekker rustig aan gedaan, het is tenslotte vakantie. Lekker bij het zwembad genoten van een frisdrankje of voor sommigen een koel biertje. Daarna op maandag de reis naar Hua Hin. Een rit van ongeveer 3 uur. Omdat het Thaise feestdagen zijn ( het feest van de kaarsen) hebben veel Thaise mensen een lang weekend vrij. Dat was te merken op de weg. Het leek op de snelweg op het centrum van Bangkok. Na een stoffige rit hebben we onze auto geparkeerd op het terrein van ons hotel, het PP hotel in het centrum van Hua Hin en niet te ver van het strand. Na het incecken werd het sein voor de 1e tropische verrassing gegeven. Het werd een stortbui van ongeveer 4 uur, waarna het geheel dorp blank stond. Toen het regenwater enigzins was weggelopen, besloten we de auto te pakken om even buiten het dorp op het strand te gaan eten. Je weet wel op zo'n wit strand, lekkere temperatuur, rond de 30 graden en een bruisende branding. Toen kwam onze 2e verrassing, de auto gaf de geest na 100 meter van het hotel. De kogellager van de dinamo bleek kapot te zijn. Daar stonden we dan, midden in Thailand. Gelukkig konden we direct de verhuurmaatschappij bellen. Ze zijn de andere morgen direct van Bangkok een andere auto komen brangen. We rijden nu in een Toyota Camry 2.4, een mooi zwarte directieauto rond.

Vandaag bij het opstaan brandde de zon erg fel. De bui van gisteren was snel vergeten. Na het ontbijt zijn we direct naar het strand gelopen. Niet waar de meeste touristen neerploffen, maar net iets verder. Het zand gloeide onder onze voeten, zo warm was het al rond 09.00 uur. Het strand is daar lekker breed, wit en loopt erg langzaam af, zodat de kinderen er lekker kunnen spelen. Tussen het zwemmen door kwam ik in gesprek met andere toeristen. ik dacht dat het Jappaners waren, maar ze bleken uit China te komen. Ik moest natuurlijk met ze op de foto en ook Winston kreeg meer dan voldoende aandacht. Over de onrusten in hun land ben ik maar niet begonnen.

Voor Wasana en Dirkje was het eigenlijk te warm en die probeerden onder de parasol wat verkoeling te zoeken. Met flink wat koud water is dat een beetje gelukt. Theo uit Friesland is daar ook onder handen genomen door een Thiase van ongeveer 50 jaar. Na zijn kappersavontuur zijn nu ook zijn voeten flink aangepakt, Een hele pelicure beurt op het strand, maakte van zijn maatje 47 een grote 44. Er kwam nog al wat eeld vanaf.

Vanmiddag zijn we met de nieuwe auto de bergen in gegaan naar een groot Monnikbeeld. Gezien het kaarsenfeest was het erg druk met Thai. Een hele belevenis, waarbij we allemaal door een monnik zijn ingezegend. Het beeld van de monnik was ruim 40 meter hoog en vanaf het beeld hadden we een schitterend zicht over de omliggende bergen. Op de terugweg kwam onze 3e tropische verrasing al weer om de hoek kijken. Er kwam weer een enorme hoeveelheid water uit de hemel vallen in de tijd van 1 uur.

Op de terugweg werden wij buiten het stadje Hua Hin op een kruispunt ineens tegengehouden door een politieagent die directzijn witte handschoenen aantrok. Er stond dus wat te gebeuren. Na ongeveer 5 minuten was de rij achter ons alzover opgelopen, dat ik het einde al niet meer kon zien. Toch hoorde ik geen enkele toeter. Ineens kwamen er achter elkaar 10 politieauto's aanrijden. Hoe verder die stoet ging hoe duurder de politieauto'swerden en hoe meer antennes er op stonden. Ineens was er een grote verlengde gele limocinevan de Thaise koninklijke familie, gevolgd door een stoer zwarte groet auto's die duidelijk volzaten met bodygards. Onze Amerikaanse president zou erjaloers op zijn geweest, zo'n stoer. Daarna werd het stil en was onze politieman verdwenen, ons achterlatend in een geweldige verkeerschaos van auto's en brommers.

Vanavond gaan we lekker eten op de pier van Hua Hin.

Oh, ja vergeten, juf Ellen als U dit leest, bedankt voor de mail over de groepsindeling van Winston, zou U ook kunnen laten weten in welke groep 3 Britt het volgende jaar komt ? Verder lees ik natuurlijk alle reacties van jullie, leuk dat jullie met ons meeleven. Als laatste Sander, ik hoorde dat het weer een beetje beter gaat met je schouder. De kaart van Britt en Winstin is onderweg.

groeten en tot de volgende keer !